Mijn scooter is in onderhoud en dat zit blijkbaar wat tegen, waardoor ik me de hele week in de trein naar mijn werk laat vervoeren. Ik kijk naar de mensen op het perron en in de trein. Elke dag kom ik dezelfde mensen tegen. Ik vind dat wel gezellig eigenlijk. Ik kijk rustig om me heen en neem de mensen in me op. Arbeider In Gouda, een kerel van ongeveer mijn leeftijd, niet heel snugger uiterlijk (eerste indruk), schoenen heel strak vast, versleten broek, flinke bakkebaarden en getinte bril. Het lijkt me een echte arbeider. Iemand die blijkbaar met zijn handen werkt. Hij speelt onhandig met zijn ouderwetse Nokia, die misschien best groot is, maar in zijn handen erg klein lijkt. Bij toeval kwam hij vlak naast mij te zitten in de trein. We hebben geen contact. Hij zit heel treurig naar zijn mobiel te staren en hij begint een SMS bericht op te stellen. Ik kan schuin op zijn handen kijken en zo zie ik dat het hem heel veel moeite kost om met zijn grove vingers een heel gevoelig berich...