Vanochtend reed ik, zoals iedere ochtend op mijn scooter naar mijn werk. Ik rijd een heel stuk langs de rijksweg A12 en kom uiteindelijk in Zoetermeer vlak langs de Penitentiaire Inrichting (Gevangenis). Daar valt mijn oog op een vrolijk en uitbundig schouwspel bij de ingang, wat nu tijdelijk een uitgang bleek. Tot nooit meer ziens Ik stopte en zag een kerel van middelbare leeftijd staan, net binnen de poort. Een aantal mannen in uniform stonden lachend met hem te praten. Ik zag omhelzingen en hoorde er nog 1 roepen: “Tot nooit meer ziens”. Toen schoof de poort open. Yes, ik ben vrij De man, vergezeld van een grote blauwe doorzichtige vuilniszak loopt door de grote poort springt in de lucht en geeft een enorme kreet: “Yes, ik ben vrij”. Hij stapt resoluut met ferme passen zo hard mogelijk (zonder te rennen) richting het fietspad en kijkt daar pas om. De mannen in uniform lachen en zwaaien hem na terwijl de poort soepel dicht glijd. De bewakers lopen naar binnen en ik vervolg mijn...